Note To Self: Drie kikkers

Vandaag vond ik een heel lief kaartje van mijn nicht terug. Zij stuurde mij dit kaartje toen ik erg depressief was. Ik voelde me niet gehoord en niet begrepen. Op dat moment deed het kaartje me niet zo veel. “Wat had ik nou aan een stomme kaart ?!”. Nu een aantal jaar later zit ik beter in mijn vel en begrijp ik het verhaal. Ik kan je vertellen dat het één van de mooiste en inspirerende verhalen is die ik van iemand heb gekregen.

Lees het onderstaande verhaal en oordeel zelf.

De Drie kikkers
Drie kikkers wilden een wedstrijdje doen, ze besloten een berg te beklimmen. De hele kikkergemeenschap liep uit om dit te zien. Allemaal riepen ze: “Dat lukt ze nooit! Wat onwetend van hen en wat dom”, schreeuwden ze in koor.

De eerste kikker die dit allemaal aanhoorde, stopte al voordat het startschot klonk, want als iedereen dat riep moest het toch waar zijn.
De anderen twee kikkers begonnen te klimmen. Nog steeds schreeuwde alle kikkers : “Dat lukt jullie nooit, jullie zijn echt dom bezig.”
De tweede kikker begon nu ook te twijfelen. Zoveel kikkers bij elkaar zouden toch meer eten dan hij in zijn eentje, en ook hij haakte af.

De derde kikker zette zijn klimtocht door en na een tijdje stond hij aan de top. Iedereen keek elkaar verbaasd aan. Bovenop de berg stond de kikker in stilte te genieten van de uitzicht.

Hij was doof.